De uitvaart is het slotakkoord van de dagen waarin de familie en ik alles in goede samenwerking regelen.
Ik betrek de nabestaanden bij de uitvaart: ouders, kinderen, broers, zusters, kleinkinderen, vrienden. Wat zijn hun wensen? Welke gebaren, voorwerpen, woorden, muziek passen bij hen en de overledene? Soms (lang niet altijd natuurlijk!) verlaten we dan de 'standaard' en vinden een nieuwe vorm voor het afscheid. Als de overledene van kunst, symbolen of rituelen hield, dan spelen deze een rol bij de uitvaart.
Mijn instelling is: doe wat goed bij de overledene en bij u past.
Uitvaartbegeleider is zo’n mooi beroep. Het is dankbaar om mensen in moeilijke omstandigheden te helpen een waardig afscheid vorm te geven. Een afscheid zoals de overledene en familie dit willen. Als er behoefte aan is, ben ik intensief betrokken. Als dat beter voor nabestaanden uitkomt blijf ik juist meer op de achtergrond. Ik ben praktisch, heb oog voor mensen, hun wensen en gevoelens. Zonder oordeel richt ik me op alle nabestaanden, zodat iedereen iets 'eigens' kan inbrengen voor het afscheid. Behoedzaamheid en tact zijn daarbij nodig. Soms zijn situaties immers complex.
Na het overlijden tot en met de uitvaart kom ik meestal elke dag langs, zeker bij een thuisopbaring. Om te kijken wat er nodig is. Ik adviseer, ondersteun, luister, regel waar dit nodig en gewenst is. Dat kan zeker ook via mail of WhatsApp of telefoon!
Mijn streven is dat de nabestaanden achteraf zeggen: ‘Het is goed zoals we het hebben gedaan.‘