Bijzondere muziek

Ooit was ik getuige van een wel heel bijzondere muzikale groet. De thuishulp van een hoogbejaarde overledene begeleidde zichzelf op gitaar en zong een Maleis liedje voor haar. Zij was op Java geboren. Zijn ouders kwamen daar ook vandaan. Daarom had ze hem gevraagd dit na haar dood te doen.

Als we een uitvaart voorbereiden, is er altijd speciale aandacht voor de muziek die bij de afscheidsbijeenkomst ten gehore gebracht wordt.
Muziek is immers drager van emotie!

Soms heeft iemand bij leven al een enkel nummer bepaald, bijv. op een handgeschreven briefje dat we vinden. En soms ligt de cd met precies die ene gewenste uitvoering er al bij.
Vaak bedenkt een nabestaanden welke muziek het beste past bij zijn of haar toespraak. Als iemand jaren lang deel uitmaakte van een koor, wordt er vast ook een koorwerk gekozen dat hij graag zong. Of komt het hele koor naar crematorium of begraafplaats om daar te zingen.
Had iemand als hobby een volière vol vogels, dan gaat er een cd-tje met vogelgeluiden mee.

Soms zijn nabestaanden dágen bezig met het voorbereiden van de juiste muziek.
Zoals volwassen kinderen die nog een keer optreden als het bandje waar  vader in hun puberteit altijd van genoot.
Of een zoon is dagen bezig om zijn eigen compositie met verschillende instrumenten in te spelen en te zingen.
Of kleindochters repeteren om samen voor oma viool te spelen.
Of een onbevangen 8-jarige kleinzoon speelt zijn allereerste stukjes van pianoles op de grote vleugel van een aula.
Zelfs een complete Big Band past in de Aula van een crematorium als de te jong overledene lid van die band was, heb ik gemerkt.
Tja, ik val in herhaling: geen enkele uitvaart is “gewoon” of standaard. Er zijn áltijd bijzondere noten die alleen bij deze overledene en bij deze groep familie of vriendengroep horen!